Na 26 jaar in het leven van consumenten is het Heart Foundation Tick System eindelijk aan de kant gezet. Het was een systeem met goede bedoelingen toen het begon en moedigde gezondere diëten aan onder Australiërs. Het werd geïntroduceerd om de kwaliteit van verpakte voedingsmiddelen te beoordelen en ons te helpen gezondere voedingskeuzes te maken. Het systeem had plussen en minnen, en zal binnenkort worden vervangen door een nieuw sterrenbeoordelingssysteem.
Een van de misbruiken en grootste zorgen over het systeem was dat voedselproducenten moesten betalen voor het voorrecht. Er werden niet zomaar tegoedbonnen verstrekt, voedselbedrijven moesten zich aanmelden om in aanmerking te komen. Ze werden vervolgens geëvalueerd en moesten, zodra ze waren goedgekeurd, betalen voor hun tegoedbon. In een ideale wereld zou dit soort beoordeling niet gepaard gaan met kosten vanwege de aard van het bedrijf, maar helaas was dat niet het geval. Hoewel is betoogd dat bedrijven geen tegoedbon konden kopen en dat de kosten die ze betaalden simpelweg het programma financierden, is er veel discussie over de kwestie.
Waarom? Nou! Als etenswaren als McDonalds chicken nuggets, Honey Cheerios en Milo worden aanbevolen, kunnen we niet anders dan een beetje argwanend zijn.
Hoewel het vinkensysteem in de loop der jaren duidelijk twijfelachtig werd voor consumenten, heeft het ook een aantal geweldige dingen gedaan gedurende zijn levensduur. Vóór de lancering in 1989 hadden verpakte voedingsmiddelen geen vereisten of richtlijnen om te zeggen dat voedingswaarden op de verpakking moesten worden weergegeven. Voedingsmiddelen die het vinkje kregen, behoorden daarom tot de eerste die een voedingsinformatiepaneel vertoonden. In dit opzicht was het vinkensysteem een briljant iets. Het zette ons aan het denken over wat we in ons lichaam stopten. De bevolking werd zich bewuster van het handhaven van een gezond dieet en van de effecten die een ongezond dieet op ons en op degenen van wie we hielden, kon hebben.
Voor degenen die niet zo dol waren op de details, maakte het vinksysteem het kiezen van een gezondere optie makkelijk. Het systeem werd ook vaak geprezen omdat het hielp om ongezonde transvetgehaltes in producten als margarines te verminderen.
Niet allemaal slecht, zo lijkt het! Maar het hangt er echt vanaf hoe je ernaar kijkt. Als we zo natuurlijk mogelijk eten, kunnen we het raadsel van vet, suiker, transvet, zout en additieven bijna volledig vermijden. Bewust en verantwoord voedsel consumeren wordt steeds populairder. Het is prachtig om te zien dat mensen niet alleen geven om wat ze in hun lichaam stoppen, maar ook om hoe de dieren, die uiteindelijk een groot deel van dat voedsel worden, in hun eigen leven worden behandeld.
Dus, hoewel het geweldig is dat het tekensysteem is geëvolueerd en hopelijk wordt vervangen door iets beters, zijn wij als maatschappij nu veel beter uitgerust met de kennis van wat we wel en niet moeten eten. We hebben niet echt meer een systeem nodig dat ons vertelt wat we wel en niet moeten eten, toch?
Als ik ga winkelen, is mijn algemene regel: als je niet 100% zeker bent van de ingrediënten, koop het dan niet, eet het niet en geef het bij God niet aan je kinderen. Als je er zeker van bent dat het verpakte voedsel dat je koopt gecertificeerd biologisch is en vrij van nare dingen, dan ben je, mijn vriend, op de goede weg. Een gezond dieet is de eerste sterke stap om de gezondste versie van jezelf te worden. Waarom zouden we moeten vertrouwen op een systeem van onbetrouwbare pictogrammen op ons voedsel om dat te bereiken? Laten we in plaats daarvan onszelf sterker maken en vertrouwen op onze eigen kennis en oordeel.