Als u Australiër of Nieuw-Zeelander bent, weet u alles over de geschiedenis van ANZAC Day, de ware betekenis ervan en het respect dat we er allemaal voor hebben.
In een wereld van afnemende tradities moet ik zeggen dat ik er behoorlijk trots op ben dat deze traditie sterk staat – en op een prachtige manier evolueert. Voor degenen die er misschien niet zo bekend mee zijn: Anzac Day, 25 april, markeert de verjaardag van de eerste campagne van het ANZACS (Australian and New Zealand Army Corps) die eropuit trok om Gallipoli te veroveren, en waarin we onze eerste grote verliezen leden.
Anzac Day zelf begon als een dag om de gebeurtenissen van Gallipoli te herdenken, om iedereen die diende en leed te herdenken, om hun offers te respecteren en hun geesten te herdenken. In de loop van de tijd is het een dag geworden die iedereen eert die heeft gediend en is gestorven in alle oorlogen en conflicten. Het viert moed, kameraadschap en opoffering en is een groot deel van de nationale identiteit van beide landen.
Naast de Dawn Service, de National Ceremony, de Last Post Ceremony en de symboliek van de rode klaproos als integraal onderdeel van Anzac Day-herdenkingen, hebben Anzac Biscuits ook hun plaats. Ze zijn ontstaan in oorlogstijd en worden vaak 'legerkoekjes' genoemd. Ze hadden een lange houdbaarheid, waren ongelooflijk hard en werden aan soldaten geleverd als vervanging voor brood. Net als Anzac Day zelf, zijn deze koekjes ook geëvolueerd naar een meer gemoderniseerde versie. Ze zijn nu meer een zoete traktatie met havermout, bloem, kokosnoot, boter, gouden siroop, bicarbonaat en water (er bestaan uiteraard nog meer variaties).
Terwijl ik nostalgisch terugdacht aan de strijd die de soldaten moesten leveren en aan de manier waarop deze belangrijke dag in onze geschiedenis en cultuur zich in de loop der tijd heeft ontwikkeld, dacht ik: afgezien van het bijwonen van de ochtenddienst en het kijken naar de herdenkingen op tv, hoe kan ik meer doen op die dag ? Met oprecht respect voor de ware betekenis en omdat ik mijn kinderen nog meer wilde betrekken bij de essentie van de dag, besloot ik dat het tijd werd om samen als gezin ANZAC-koekjes te bakken.
Omdat we een gezin zijn met een zeer beperkte suikerinname, was het tijd om wat aanpassingen te doen aan het traditionele recept. ANZAC-koekjes zijn zeker niet de ongezondste koekjes die er zijn, maar ik had een voedzamere versie nodig die natuurlijk wat gedehydrateerde bottenbouillon van Broth of Life bevat. Het voordeel van het poeder is dat ik het in elke vorm van koken kan sluipen en dat het gezin niet eens merkt dat het erin zit.
Het heeft mij nog enthousiaster gemaakt om deze bijzondere, historische, verdrietige, nostalgische en nationaal belangrijke dag te vieren, om mijn kinderen erbij te betrekken en om nieuwe tradities te starten en tegelijkertijd de oude in stand te houden.
Als u dit recept ook wilt uitproberen als onderdeel van uw feest, klik dan hier voor de link:
Geef ons feedback en vertel ons over uw eigen Anzac Day-tradities.
Opdat wij niet vergeten.